7 Kasım 2011 Pazartesi

BAL ve KAN



Birkac okyanus fazlaydi gozlerin. Birkac ulke sigardi avuclarina ama... Yuzum mevcuttu icinde. Icin icimi zedeledikce birden fazla dudak olup üff'lerdim organlarimi. Sarisin bir romandi gulusun. Gulusunun dortte biri su... Tekrari olmayan kosulsuz yalnizliklar tasirdi bakislarin, depremler tasirdi, damagima seker bulastirirdi, gogsumdeki fay hatlarini kasirdi bakislarin. Baktigin her yeri senin icin islatir yine de inandiramaz, aklimi bir yere dusurdugumu anlatamazdim. Birkac okyanus fazlaydi iste gozlerin. Izin versen dudaginin kenarindaki gamzeye uzanip iki yuzyil kadar uyuyacaktim. Sana birkac okyanus daha bulacaktim. Ama hala annemin ogle ortasina bagdas kurmus kendime kendimi hatirlatiyorum. Izin versen dudagina kupkuru yaslanip yirmi uc yasima basacaktim. Aklimi atomlarina ayirmama ragmen organlarimdaki agriyi ispatlayamadim, seni oluruna degil ölürüne öptugumu anlatamadim. Kendinden kacar gibi Yuksek topuklu hayatin dibini gormek gibi ''bazilari aciyi agir cekimde alir.''

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder